"Deshifrim" - Gjuha Frigje - Gjuha e pararendësve tanë - Ata flisnin Shqip.

Brygianët ishin një popull më i moshuar sesa egjiptianët dhe se gjuha e tyre frigje ishte gjuha origjinale e burrave. Në burimet «greke» ata shfaqen së pari nga Homeri në Iliadë, i cili i përmend ata si aleatë të Trojanëve që erdhën nga Ascania (Bithynia). Në fillim të shekullit të 7 para Krishtit.

Midis fjalëve të panumeerta tee cilat flasin shqipe në fjalorin frigjian, gjejmë një fjalë shqipe të pastër e cila gjendet edhe tek një mbishkrim Phrygian, në formën e një këshille, e pikërisht kemi të bëjmë me fjalën: ABBERET, e shohim atë këtë herë në formë tabelë, pasi na duhet të lexojmë aty edhe sqarime të tjera shoqëruese mbi këtë fjalë të lashtë frigjiane (Phrygian) plus edhe sinonimet e kësaj fjale në gjuhën shqipe dhe në gjuhë të tjera, armene, greke dhe sigurisht të sjella në gjuhën angleze.

Së pari vështrojmë me kujdes edhe njëherë fotshkrimin dhe shohim aty fjalët frigje madje sapo të trajtuara, dhe kemi: *AB = Pranë, afër, dhe po aty gjejmë fjalën tjetër Phrygian: ‘MEBERET = Mbart, (transportoj) dhe më poshtë saj të nënëvizuar kemi fjalën (Phrygian} Frigian: BEP; BER = Mbaj, të mbaj, 'mbart'.

Tashmë e kemi më se të qartë kuptimin e fjalës frigje, një fjalë kjo e përbërë nga: ABBERET = ‘AB + BERET’, ku ‘AB = Pranë’ dhe ‘Beret = Mbaj, mbart’, (transferoj) pra thënë shkurt kemi: ABBERET = Pranë + Mbart -> Mbaj/pranë.

Lidhjen e kësaj fjale frigje me gjuhën shqipe do e shohim edhe më të plotë tek një mbishkrim (këshillë) e kësaj gjuhe të lashtë më e lashtë edhe prej gjuhës egjiptiane. Mbishkrimi në original është ky:

Phrygians shkruar : Βας ιοι βεκος μεβερετ - Bas ioi bekos meberet

Kuptimi në English: Bas will take his bread away. 

Në gjuhën shqipe - : Pas i buka me viret

Nga studimet e kryera vërejme se ka një përpjekje për manipulim nga studiues të ndryshëm të cilët sa herë shohin vështirësi për ta trajtuar një fjalë apo një mbishkrim si të gjuhës greke, bashkojnë ose i ndajnë fjalët e dialekteve, apo gjuhëve të ndryshme "para-greke" ashtu si atyre ju intereson duke thyer krejt normat llogjike –gjuhësore, qoftë edhe shkencore. Por edhe në rast se fjalët në këto shkrime, e mbishkrime gjenden të shkruara bashkë, sërish kur ato deshifrohen, nuk ka arsye të mos i paraqitim të ndara më vete, për lexuesin dhe studiuesin vet, shohim tani mbishkrimin në gjuhën frigje, kujt gjuhe i përket ajo?

E risjellim edhe njëherë për ta patur sa më pranë syve këtë mbishkrim

Phrygians shkruar : Βας ιοι βεκος μεβερετ - Bas ioi bekos meberet.

Kuptimi në English: Bas will take his bread away. 

Në gjuhën shqipe - : Pas i buka me viret

Ky mbishkrim është një mbishkrim i shkurtër në formë këshille i cili ka gjithesej vetëm katër (4) fjalë i shohim ato:

1- Βας _____________ Bas;
2- ιοι ______________ ioi; 

3- βεκος ___________  bekos 

4- μεβερετ _________  meberet.

I krahasojmë tani me rradhë fjalët frigje me gjuhën e lashtë shqipe.

1- Bas => Pas, sepse shkronja ‘P’ renditet direkt e zbutur pas shkronjës ‘B’ kjo për shkak të derivatit, kalimit fonetik midis shkronjave buzore në këte rast dhe jo e kundërta. Shembullin më të qartë kemi vet emërtimin e këtij populli të lashtë banorë të trojeve brigjeve shqiptare. Psh kemi:  Bregas –Phrygas –Frigas.

Fjalën e dytë tek ky mbishkrim kemi:

2- Ioi – nyjë shumë zanorshe tipike – ilire, në këtë rast, ajo sjell fjalën “Bekos” në trajtën e shquar, "ιοι βεκος = Buka". Fjalë kjo e njohur tashmë prej krejt botës së letrave dhe asaj shkencore se: ‘Bekos = Buka’, i takon gjuhës shqipe e padiskutim, këtu edhe për një arsye tjetër tepër domethënse, sepse dimë në gjuhën greke: β = v/υ/ϝ e pas kësaj fjala më e lashtë e njohur ‘βεκος’ ne gjuhën greke do të lexohej “Vekos” njëjtë si tek emërtimi: βασιλιάς = Vasiliás = Mbret. Veç kësaj sapo fjales Frigje BEKOS i largojmë asaj prapashtesen e njohur greke në këtë rast shtuar prej studiuesve, pas kësaj kjo fjalë ngelet e pastër e virgjër shqiptare: BEK = BUK, me kuptimin e saj të qartë brumë i Pjekur, Pek, BEK.

Pas kësaj shohim fjalën e tretë të këtij mbishkrimi:

3- Meberet => Me Beret –Mê Biret – Mê Viret. - e Mbart Bukën me vete (b=v).

Ende sot në gjuhën shqipe kemi në përdorim fjalën: Bie, ‘e bije’ biere; sille, e mbart me vete, veç kësaj, ashtu siç shpjeguam edhe më sipër se (b = v/p/m) dhe ( b > b^h/p^h = f ) sërish do gjejmë fjalën e lashtë shqipe *Ber-et, evoluar dhe adoptuar tashmë si e saj edhe nga gjuha greke: “Bere – Pere - to e Fere; φερε” {ndaj në gjuhën greke kemi: 'το πηρε; to pire = e mori') ashtu si: 'Parto = Mere'.

Për me tej i drejtohemi edhe fjalorit të gjuhës shqipe dhe aty kemi:

BIE II kal.

1.     Mbart diçka nga vendi e mar ku është dhe e sjell e bie afër, e sjell; e zhvendos, etj shembuj të tillë.

Duhet theksuar se fjala e fundit {μεβερετ; meberet} tek ky mbishkrimi  i lashtë Phrygian, le shkak të dyshohet se ajo fjalë nuk ndahet qëllimisht, jo vetëm kjo, por edhe shkronja ‘β’ nuk lexohet baraz ‘V’ – ashtu si tek krejt rastet e tjera në gjuhën greke ku: β = υ  - përse këtu jo?

Gjithësesi tek ky deshifrim ka një gysëm të vërtet – sepse pranohet zyrtarisht i saktë kuptimi i këtij mbishkrimi i cili na jepet në gjuhën angleze, por askush nuk flet dhe nuk jep të dhëna se ku mbeshteten dhe kujt gjuhe i janë rreferuar për zbërthimin e këtij deshifrimi? E ndërkohë aty nuk ka asnjë fjalë greke.

A thua se vetëm duke e lexuar këtë mbishkrim nëpërmjet alfabetit të lashtë, “Phrygians” del ky kuptim? Në se po; atëhere popujt e Brigjeve, Brygian -ët ishin pararendësit tanë dhe flisnin Shqip. E lexojmë edhe njëhere këte ‘këshille të mirë’ frigjase duke sqaruar se fjala e parë aty ‘Bas’, nuk është një ‘emër personal’, siç na i paraqesin studiuesit e këtij mbishkrimi, për arsyen e vetme, sepse në po këtë ‘Fjalor Phrygian’ i nxjerrë si rrezultat i vet punës së tyre, madje një punë madhore kjo, nga të njëjtet autorë, aty nuk gjejmë emër personal i quajtur ‘Bas’ dhe pas kësaj kemi:

-         Phrygians shkruar:  Bas ioi bekos meberet - Βας ιοι βεκος μεβερετ 

-         Në gjuhën Shqipe -: Pas  i  buka   me viret - Bas ioi bekos mè beret

-         Kuptimi në Eng. .. : Bas will take his bread away. 

Vetëm duke ju drejtuar formës strukturore së gjuhës shqipe ndërtuar do shohim se ky deshifrim lexohet pa asnjë vështirësi prej saj, ashtu si në të kundërt në gjuhën greke dhe atë angleze ku mbiemri vendoset para emrave dhe folja nuk mund të ndryshojë pozicionin e saj lirshëm njëjtë si tek gjuha ‘arkaike shqipe’ ku mundemi të shprehemi:

-         Basi e mori bukën me vete

-         Me vete Basi e mori bukën

-         Bukën Basi e mori me vete

Kjo është gjuha shqipe një gjuhë e lashtë, e para gjuhë e krejt simotrave dhe bijave të saj, e krejt gjuhëve IE quajtur.

Fatkeqësisht gjuha greke, përqasja e saj në këtë mbishkrim, është  i pamundur.

Aleksander Hasanas 

(Mili Butka) @ Gjuha Shqipe - Etimologj

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Tempull i Dodonës - Studime arkeologjike - Kr. Floqi

Tempull i Dodonës

Përgatiti: Valter Koxhaj Ky është një artikull I botuar nga Kristo Floqi në revistën “Agimi” në vitin 1919,një rëvistë e përmuajshme, oragan i shoqëris “Vllaznija”. Në këtë shkrim autori mundohet të vartetoj vendin e ndodhjes së tëmpullit të lashtë të Dodonës Pellazgjike, i cili gjithmon ka qenë i debatuar përsa i përket vend-ndodhjes së faltores së famëshme në prehistori. Për autorin vend-ndodhja e faltores qëndron e shkëputur nga Tomorri sotëm, ai mundohet të gjej një mal tjetër (tomorr tjetër) larg tomorrit të beratit dhe afër ati të Mërçkës, ku mendohet sot në versionin zyrtar se është Dodona në Janinë. Të bënë përshtypje sepse për autorin edhe Tomorri Beratit ngelet vendndodhja e Hyiit(Zotit) edhe pse faltoren mundohet ta gjej diku gjetkë. Për më shumë ju ftoj të lexoni shkrimin e plotë. Tempull’ i Dodonës (Studime  arkeologjike prej  Kr. Floqit (pason prej nr I) Vendi ku ka kenë tempulli i Dodonës, si duket edhe sot asht nji kodrirë e bukur  e e shestueme në maje, ku njifen ‘edhe tash muret pelasgiikë ; mbas termaleve të ksaj kodrine mburojnë disa ujna të ftofta e të kullume, e ky duket se ka kenë shkaku qi Homeri në epopën’ e tij e quen Dodonen “Dyschimerron”, don me thanë “vent i ftoftë si dimni”. Ket e shofim në nji të përshndetun qi fatosi Aqileti(Akili) i ushtris “Greke” të Trojës i çon Hyjit të Dodonës, qi asht Perendija i atdheut të tij, Thessalis, (cila ish një krahinë e Pelasgjis, due me thanë e Shqypnis së motshme.)1 Kryeqyteti i Pelasgve n’ Epir ka qenë atje ku sot g iindet katundi “Kasrrica” në Hellopi (fushen e Janinës), ku shifet nji architekturë polygonale (shumë çipash) e pa-regullshme. Ky kryeqvtet thirrej prej Pelasgve “Hella”2 Afër tempullit gjinde  edhe nji qytet tjeter në emen “Dodonë” i cili shtrihej kah veriu i tempullit, nërrnjet të kufive të Thesprotis (Çameris) e të Hellopis, tue përshi nji krahinë të tanë qi zgiatej deri në malet Arakinthos (Zygos) t’ Etolis, e quhej gjith’ ashtu. «Dodonën”. Kjo krahinë pelasgiike ishte në za dikuer, porse nami i saj pushoj qysh njatëhera kur tempulli ose hieni (ijeron) e Dodonës shkelqevi mbi të giithë tempujt e tjerë e fama e oraklit mbet historike.3 Sellij të cilët thame se ishin dragomanët(përkthyes) e Hyjit të Dodonës si kallxon edhe Homeri4 nuk i lajshin kurr kambët; ishin aniptopodhes (kambë pa-larë), e flijshin në tokë, të stervitun në vshtirsi e të msuem me hiek zori edhe e gjith farë tra vajet, edhe kët e bajshin për nder e drojë ndaj Zoti i tyne, se Hyji Pelasgjik. Herodoti tregon se kta ishin ministrat (nënpunsit) ose priftnat (Si me thene mungarët) e Hyjit. Si duket kta ishin prej Sellejadës, të Theprotis  cila asht giith’ ajy Sulie i sotshem i Çamris, e kso-dor  merret vesht se Sellijtë ishin katragiyshat e Suljotve të sotshëm. Homeri nuk perrnënd tjerë banor në qytetin e Dodonës përveç  Selleve, ose Sellijve;4 Herodoti nuk ban fjalë përveç se ‘për Ypofita d.m.thanë për ministra, ose nënpunës të Hyjit, të cilët i kaa painun edhe ajy me syt’ e tij kur ka ardhë e ka vizitue Dodonën, por se merret vesht prej Homerit prep se Sellijtë, si njerëz të kushtuëm te Hyjit banojshin përgjithmonër afër tempullit të Dodonës, si sherbtorë të Zotit  që ishin, e se qyteti i Dodonës banohej prej banuesave të tjerë, cilët ishin grumullue atje herë mbas heret për me kenë ma të afermit të Hjijit së Dodonës. Hesiodi thotë se Sellët banojshin në nii avulli të madhe, cila, ish bana e përhershme e tyne, si me thanë qela e ktyne kalloierve, cila quhej “ban’ e Pelasgve” (Pelasgon edhranon). Giith ashtu ky thotë se qyteti i Dodonës nuk ish tjetër përveç se ajo Hella, cila ish kryeqyteti i Pelasgve në Epir. Dionysi Halikarnaseusi5 tregon se qyteti Dodona banohej prej Haonëve, janë stërgjyshat e Lapëve të e sotshëm. M’ andej thotë se muerne Mollosët, nji tjetër rod epirote. Tragatiani Eschyllos  thotë se aty banojshin edhe Thesprotët edhe Mollosë bashk. 6 Mythologjia tregon se Hyii banote mbi mal te Tomorrit. Lisa janë rrejtë tuj kujtue se Tomur’ I Mythologjis ka qenë mali “Mërçka” qi naltësohej nga anë e lindjes të luginës së Dropollit, e se burimet, t’cilët gjindeshin rreth malit ishin ato për të cilat ban fjal Plini.7  Por Plini ban gabim se në kët luginë së gjindën as shymtyra muresh si ata qi ka pasë Dodona, as të dy liqenat nër mjet të cilve ka kenë Dodona, si mbas shkrimtarve klasikë, t’cilët I nepshin asaj lugine emnin “Hellopi” prej fjalës “Hellos” qi don me thanë “liqe” ose “knetë” nonse fjala duket qi ka etymologin e saj prej fjalëve Pelagjike “Hyje-Lopë” qi si edhe mbas shpjegimeve të Pouquevillit kët emen e ka marrë fusha e janinës pse vendi i saj ka kenë shum pjellorë e kullotshin n’atë shum lopë. Tomori afër të cilit gjindej Dodona asht nji mal i veçantë që i thonë “Mal’ i Gardiqit” e gjindet si nga ana e verit të fushës së janinës, ku kjo fushë mbyllet. Në kët mendim asht dhe Pouquevilli8 cili ka caktu me taman vendin e Tomorrin e ka botue edhe kartin topografik cili perfshin fushen e Hellopis e Tomorrin e Dodonën, edhe t’cilin kartë e ka pëlqye edhe Academia letrare e Parisit. Ky mal’ i Tomorrit të Hellopis nuk asht sot si ma parë se mungojnë gjith’ ata lisat e motshëm që e stolisnin dikur e sot asht krejt I çdeshun nj’ashtu si asht çdeshë edhe mali  i Libanit (Libanos) në Palestin prei ahëvet që kish dikuer në kohënat e para. Sot rotull ktij Tomorit historik nuk shihen ma perveç se do pullumba t’egra  qe flutrojnë e kanë aty çerdhat. S a do qe Plini kallxon për «Tomor»  malin e «Mertçkës» afer Dropullit, e thotë se ky a mali ku banote Hyji, sot asht caktue pa farë dyshimit se ban’ e Hyjit ish Tomori i motshëm i Beratit, e se tempulli i Hyjit, tempulli i Dodonës, ish mbi Tomorrin tjeter të Hellopis, të fushës se Janinës, si u caktue ma nalt. 1. Zef ana Dodonaie Pelasgjike tellothi Dodonis neion Dodnis Medeom dyschimerru, amfi de, Selloi Soi naiousin. ypofitai aniptopodhe hamaievnai. Don me thanë : O Zot, mbret’ i Dodonës  PeIasgjike, qi je ne ato vende të gjana, Perëndi qi sundon mbi Dodonë, cila asht e ftoftë si dimni, «rrotull teje banojnë Sellijtë, dragomanët t’ uej të cilët kurrë s’i lajnë kambët,e flejnë per tokë. Homeri – llliadë XVI. 233. 2. Ella Kathedhra, ose Pelazgon edbranon, si thotë Hesiodi. 3. Dionysios Perrigjitie 430, 431, 432 4. lliadë XVI, 233. 5. Gjith’ aty 6. Libër I. 51. Homer Odys,. XIV – 544. 7. Eschyllos në, dramin e tij Prometheus dhesmotis, 8 Plinius. Liv. IV. Tomarus centum nobilis Theopombo celabratus, 9. Voyages de la Grece I – 174. *Nr. 2.Periodikë letrare e përmuejshme.” AGIMI” ShkodërQershor 1919. Vjet’ e I.

Qytetëza etruske e të vdekurve

                

               

Qytetëza etruske e të vdekurve 

Emri i Pellazgëve është një emër i « përgjithshëm », sikur nodhi më Ilirianët dhe Trakët. Ky emër « Pellazg » kujton një popull parahistorike pasardhësit e « popullit të Shpellave » (shtëpitë e tyre e parë ishin shpellat dhe guvat) që përcaktonin një grup njerëzve të përbërë nga disa grupe shoqërore (tribu) që rrjedhnin nga një popull të vetëm me të njëjtën etnie, duke folur të njëjtën gjuhë në dialekte të ndryshme dhe gati duke pasur të njëjtat tradite : Trakët, Ilirët, Trojanët, Dardanët, Frigianët, Moskët, Liqët, Karianët, Mizianët, Etruskët, Mesapienët, etj. (nga Mathieu Aref)

E pra, kur jemi edhe tek etruskët  si pasardhës të pellazgëve , do të flasim për një trashëgimi të madhe botërore e mbrojtur edhe nga UNESCO Nekropolet Etruske  (Varrezat Etruske)
Në Çerveteri janë edhe sot  “varrezat” etruske në të cilat gjënden me mijëra varre të organizuara  me një plan (të ngjashëm  me një qytet); me rrugë, sheshe të vogla dhe fqinjësi. Pra ky quhet edhe "qyteti i të vdekurve", por është trashëgimia më e jashtëzakonshme e Civilizimit të lashtë Etrusk. Pra një civilizim unik para romak plan të urbanizuar.

Të spjegojmë, çdo varr i nekropolit është i ndryshe nga të tjerët me trajta të ndryshme varësisht nga periudha e ndërtimit  dhe teknik a kohës. Ky lokalitet etrusk i Çerveterit daton diku nga shek.9 pra Kr.

Fotot e tregojnë më së miri arkitekturën etruske.

Një vepër shumë me rëndësi për historinë dhe shkencën  shqiptare në fushën e hulumtimeve të qytetërimeve të lashta mesdhetare, me një fokusim dhe orientim të përqëndruar në zbulimet e së vërtetës për pellazgët, ilirët, etruskët dhe për shqiptarët. 

Ç’është e vërteta kësaj fushe hulumtimi iu kanë rrekur shumë studjues si të pasardhësve të tyre po ashtu edhe të huaj por me veprën “Pellazgët, Ilirët, Etuskët, Shqiptarët” Nermin Vlora  ka dhënë një kontribut shumë të madh  duke vënë në spikamë shumë zbulime  të cilat deri vonë kanë qenë sa e diskutueshme po aq edhe të panjohura. Ajo konstaton se ”shqipja  që flitet në trojet indigjene Shqiptare ishte gjuhë e përbashkët e pellazgëve, ilirëve dhe e etruskëve të lashtë, prandaj nëpërmjet saj mund të rindërtohet edhe historia e tyre”.

 Në veprën që po ua propozojmë, të nderuar lexues, do t’i gjeni këta kapituj: “Qytetërimet e lashta mesdhetare”, “Etruskishtja gjuhë e gjallë”, “Lashtësia e gjuhës shqipe”, “Shqipja çelësi i gjuhëve” dhe “Prona gjuhësore dhe gjenetika”.
Për t`u përmendur janë Muzeu Nacional I Romës, Muzetë e Vatikanit dhe muzetë tjera botërore  ku ruhen gjetjet e ndryshme në këto varreza Etruske.

Monumentet etruske ishin deri vonë gati të panjohura sepse më parë i kthyen në monumente romake dhe më pas në monumente të krishtera. Vetëm varret që janë zbuluar në kohët moderne dhe që ishin ende të pa dhunuar, na kanë dhënë idenë e origjinalitetit të atij qytetërimi të shkëlqyer.

 

Fahri Xharra,23.02.17

Gjakovë

Melankolia Pellazge - Mnemosyne, Lethe, Styge, Phlegethon. - Shkruan Ber Hajdini.

PELLAZGJISHTJA

Melankolia Pellazge.

Mnemosyne, Lethe, Styge, Phlegethon.

·                 Dans la mythologie, entre autres d’après Hésiode,Mnémosyne est la déesse de la Mémoire, fille d’Ouranos (le Ciel) et de Gaïa (la Terre). Mais Hygin, la rajeunissant de deux générations, voit plutôt en elle une fille de Zeus et de la Néréide Clymène

Ky Autore ,Hygin, emri i tije Latine eshte Caius Julius Hyginus, Autore i gjuhes latine I lindur ne 67 para. J.-C. ne Alexandrie Mendon se Mnenosyne ishte Vjaza e Zeusit dhe Nereide kurse disa te tjer mendojne se eshte vajza e tokes dhe qiellit po ne do te flasim me mendimin e Autorit te cilin e cekim ketu.

·                 Mnemosyne.

·                 Ne gjuhen shqipe kemi dy fjale te cilat na bijne ne sy,”Mnemo” shqipe “meno” dhe “syne”,mendohet se Mnenosyne kishte shkuar ne Hades nje her dhe aty ishte nje lume i quajtur “Lethe” ,ne kete Lume Mnemosyne  arrinte ti largonte mendjet e keqija dhe i bente qe ti harronte te kaluaren e shprtrtave te cilit kishin vdekur,po ashtu dhe njerzve te cilit jetonin.

·                 Nese e shikojme fjalen “Mnemo”,shofim se ne gjuhen Latine e kan larguar vetem shkronjen “N” dhe shifet se kemi te bejm me fjalen “Memo” dhe ne baze te kesaj e kan quajtur si Perendesha e Memories,po ne gjuhen shqipe “Mendo” ,ne gegrisht “Meno”,qe te dy fjalet kan lidhje me mendjen,po ashtu dhe me vet fjalen Memorie,po me fjalen Syne askush nuk ka kurfar pergjigje,as nje gjuhe te huaja e sidomos as ne ato Latine dhe Greke ,Syri,Syni,Syte Ne Gjuhen shqipe kemi te bejm me Syte.

“MNEMO” “MENDO gegrishte MENO” “SYNE” fjale e pa kuptuar per gjuhet e Huja ne Shqip Syri.

“Mos te shef “syni” i keq” ose “Mos e paq “men”nj”en” e keqe”

·                 Ketu mund te kuptojme,se sa do pak se dhe ky emer ka te beje me gjuhen shqipe,po nese e shikojme se qfar thote mitologjia,Mnemosyne ishe e afet ti largonte mendimet e keqija nga njerzit te cilit ishin Prekur nga Mendja e keqe,ather ne gjuhen shqipe me keto dy fjale mund ta kuptojme se ajo kishte mundesi jo vec mendimet e keqija ti largonte,po dhe nga Syte e keqij,pasi qe fjala Syne nuk spjegohet dhe nuk eshte gjete ende ne asnje gjuhe tjeter,se qfar do te thote.

.À l’origine (selon Pausanias), elles étaient trois : Aédé (le « chant », la « voix »), Mélété (la « méditation ») et Mnémé (la « mémoire »)

Tri Vajzat e Mnenosyne.

Aédé Ajo e Kenges dhe Zerit pershkruhet keshtu.

Melete ajo qe Parashefe qe ka ndejnja ne Shqipe “Me dite”.

Mneme ajo qe mendon “Menja” dhe “Mendja” ose “me nem dikon” ne gjuhen Latine Meditim Parandjenja.

·                 Tre Lumenjet e “Haides Aides” Perendis se Vdekjes.

·                 Lethe,Styge,Phlegethon.

·                 Dans la mythologie grecque, Léthé (en grec ancien Λήθη / Lếthê, « oubli »), fille d’Éris (la Discorde), est la personnification de l’Oubli. Elle est souvent confondue avec le fleuve Léthé, un des cinq fleuves des Enfers, parfois nommé « fleuve de l’Oubli ».

Ne gjuhen shqipe.

Lumi “Lethe’ “Thuaj Le” Harreses.

·                 Ne gjuhen shqipe “Lumi i harreses” ,i cili ju bente te vdekurve ta harrojne te Kaluaren e tyre dhe te kishin mundesin te ktheheshin prap ne nje bote tjeter pa e diture te kaluaren e tyre,po ashu dhe njerzve te tjer,po qfar kuptojme ne me fjalen “Le-the”,ajo na Interesone me shume “Le the” ne shqip mund ta Kuptojme,”Kur te Lojme diqka qe kemi thene” Le the “Thuaj Le” diqka qe e len dhe harrohet,po ashu dhe ne ditet e sodit shume njerzi mendojne se nese gjuajne diqka ne Lume shkon se bashku me Lumin dhe Harrohet.

Fjale nga Pleqerite tone “E marret Pusi”

“LE-THE” “THUAJ LE” Harroje te kaularen “Thuaj le te Kaluaren”

Ne gjuhen Frangjeze;

·                 Dans la mythologie grecque, Styx (en grec ancien Στύξ / Stýx, du verbe στυγέω / stugéô, « détester, haïr ») est une Océanide, fille aînée d’Océan et de Téthys, ou une déesse, fille d’Érèbe (les Ténèbres) et de Nyx (la Nuit) selon d’autres traditions. Elle personnifie le Styx, un des fleuves des Enfers.

STRYGES

étaient démons femelles ailées, aux serres acérées. La stryge (du grec “strigx” qui signifie oiseau de nuit) fait référence un oiseau de nuit associé aux cimetières et à son cri perçant. Selon Pline, elles empoisonnaient les enfants avec leur lait. Pétrone la montre dérobant les cadavres des jeunes hommes et les remplaçant par des mannequins de paille.

Ne gjuhen Shqipe.

·                 Lumi i Styx,Stygeo lumi i se Keqes “Shtriges”

·                 Po ashtu Egzistone nje lume tjeter i quajtur Styx ose Stygeo i cili ishe ne Hades po ashtu dhe ky Lume kishe te bente me te Keqen me urrejtjen ndaj te tjerve,njerzit e vdekur i dergonte per ne Ferr, qfar mund te kuptojme me fjalen Styg ne gjuhen shqipe qe ka diqka Identike me Urrejtjen me Frigen dhe Vrasjen,fjala eshte e thjesht fjala “Shtrig” ishte vajza e Nates dhe Territ.

·                 “STYG,STYGEO” “SHTRIG” nese e shkruajme fjalen Shtrig ne gjuhen latine “Strig” dhe “styg”,Shtrohet Pytja pse jo Shtrige po Styg Thjesht ne gjuhen latine shkronja ” Sh”nuk egzistone po “S” po shtrohet Pytja pse jo “I” po “Y” thjesht se dhe vet fjala “Shqypnie” eshte shkru nga Gjergje fishta e jo “Shqiperie” Ketu shifet se Mitologjia eshte kon e Panjoftur per autoret te cilit kan shkruar Librin e kan shkruar ne baze te gojdhenave Popullore.

Ne gjuhen Frangjeze

·                 Dans la mythologie grecque, le Phlégéthon (en grec ancien Φλεγέθων / Phlegéthôn, « le flamboyant ») ouPyriphlégéthon (Πυριφλεγέθων / Pyriphlegéthôn, « Phlégéthon de feu ») est un fleuve de feu qui coule dans les Enfers.

Ne gjuhen Shqipe.

Lumi i Flaket.

·                 Ne gjuhen Frangjeze dhe ne gjuhet tjera Fjala “Phlegethon” kuptohet me diqka qe kallet digjet dhe me diqka qe eshte cdo her ne “Flake” dhe ky ishte nje lume ne Hades ne Perendine e vdekjes i cili i dergonte te vdekurit deri ne Ferr,Phlege Flake dhe keto dy fjale kan diqka Identike mesveti kurse ne gjuihet tjera sikur ajo Latine a po ne gjuhen Moderne Greke nuk do te thote asgje sa i perket fjales “Pyriphlege” ma merr menja qe do te kete diqka Identike me “Shumes Flaket” ose me fjalen  “Djege” po ashtu ka te beje me “Djegje” Fjala Digjet po ashtu fjale e cila ende Perdoret te ne.

Fjalet nga Pleqerit tone “Te soste Zjarmi Zjari”

“PHLEGE”   “FLAKE” ose “DJEGE” po ashtu nese e shkruajme fjalen Flake ne gjuhen Latine “Phleke”.

·                 Pilos- Plisi 

The pileus (Latin, plural, pilei) — also pilleus or pilleum — was a cap worn by sailors in Ancient Greece[1] (where it was the pilos or pilidion) and later copied by Ancient Rome. It was a brimless, felt cap, somewhat similar to a fez. The pilleolus was a smaller version, similar to a skullcap.

The pileus was especially associated with the manumission of slaves who wore it upon their liberation. It became emblematic of liberty and freedom from bondage, especially in the 18th and 19th centuries when it appeared frequently on statuary and heraldic devices and was known as a “liberty cap” or Phrygian cap.

“Plisi shifet ne Kokat e Ullysit dhe Kadmus Priamit”

Fjala “Plis” vjen nga fjala e vjeter “Pilos” qe do te thot kapel ne gjuhen Pellazgo Illire, nje nder ata te cilit shifet cdo her dhe cdo kund ne figurat e vjetra me Plis ne koke eshte dhe vet Ulysse,i cili pershkruhet nga Homeri ne Odysse po ashtu dhe ne Illiade.

·                 Homeri dhe domethonja e fjales Homer.

Frengjisht dhe Anglisht

Homer (ancient Greek Ὅμηρος / Homeros “hostage”or “one who is obliged to follow”Homère (en grec ancien Ὅμηρος / Hómêros, « otage » ou « celui qui est obligé de suivre

Ne gjuhen shqipe fjala Ymer eshte fjale e cila te ende perdoret psh “Paq Ymer te gjate” nese shikojme fjalen Ymer eshte e barabarte me ate se si shkruhet ne gjuhen Angleze dhe ne gjuhen Frangjeze aje qe te percjelle gjate jetes “Ymri ne shqip”

·                 Ilithyie

Ne greqishten e vjeter Εἰλείθυια / Eileíthuia.

Frengjishte

Dans la mythologie grecque, Ilithyie (en grec ancien Εἰλείθυια / Eileíthuia) est la déesse de l’Enfantement Homère connaît tantôt une Ilithyie, qui préside aux accouchements[1], tantôt deux sœurs, les Ilithyies. Loin de faciliter les accouchements, elles semblent en provoquer les douleurs :

Fjala Ilythie ose Eilethuia nga Homeri pershkruhet ajo qe kujdeset per lidnjen e femijve edhe Jehonave gjat lindjes se tyre kjo fjale eshte e barabarte me fjalen ne gjuhen shqipe dialektin Gheg “E le thmia”.

Ne greqishten e vjeter Εἰλείθυια / Eileíthuia.

Fjala e njejte ne shqip Eilethmia.

Fjala shqip e vjeter Ei le thmia.

Ei le thmia” I lind Femija-Gegh -Thmia” femija.

Ei le thmija,ajo qe perkujdeset per lindjen e femijve,keshtu e pershkruan Homeri.

·                 Haides ose Aides “Zoti i Vdekjes”.

Zoti i Vdekjes ne Mitologji Pershkruhet ne kete menyr ishte Vllau i Zeusit Vllau i tret dhe pasi qe nje dite ishte Gellditur nga vet Babai i tij me ndihmen e Rejes dhe Zeusit “Zotit” ishte kthy prap ne Jete dhe e kishin quajtur Haides ose ne Aides nvaret nga Filozofet e vjeter se si e pershkruajne Fjalen po ne gjuhen Shqipe qe te dy fjalet lidhen me vet Mitologjin e vjeter.

Ne gjuhen Moderne shqipe Zyrtare “Aje Vdes” spjegohet per nje njeri i cili ka Vdek ose do te Vdes kurse ne Dialektin Gegrishte “Ai des” po ashtu kuptohet per dikon i cili ka vdek ose do te vdes.

·                 Poseidone

Ne gjuhen Frangjeze.

* Dans la mythologie grecque, Poséidon (en grec ancien Ποσειδῶν / Poseidỗn, Ποτειδάων / Poteidáôn en crétois et en béotien) est le dieu des mers et des océans en furie, ainsi que l’« ébranleur du sol » — dieu des tremblements de terre et des sources.

* Ne gjuhen Italiane

* Poseidone thote se eshte i perbashket me Mitoligjine Illire Rodone

Rodon, nella mitologia illirica era il dio del mare, si può considerarlo l’equivalente di Poseidone (Grecia), Nettuns (Etruschi) e Nettuno (romani). Nell’Albania di oggi si trova, vicino a Durazzo, il Capo del Rodon (Kepi i Rodonit),

Fjale ne gjuhen shqipe

“Te marret pusi” “Te Marret “hanget” Iprroni” Fjal qe shume pak perdoren ma.

Ne gjuhen Frangjeze.

* Zeus (du grec ancien Ζεύς / Zeús) est le roi des dieux dans la mythologie grecque. Il règne sur le Ciel et a pour symboles l’aigle et le trait de foudre[1]. Fils de Cronos et de Rhéa, il est marié à sa sœur Héra.

Ne gjuhen shqipe Zoti i te gjithve po dhe ketu hasim me disa bekime dhe Mallkime te vjetra nga Pleqeret tone dhe te cilat egzistojne edhe ne diten e sodit.

Psh “Te Ruajte Zoti” “Ne dore te Zotit” “Te Vrafte Zoti” etj.

* Toka dhe Qielli nje qift Vajza e tyre Reja.

* Kronos Babai i Zeusit,Posedonit,Haides,Dhemometer,Hestia,Hera

* Reja Nena e Zeusit,Posedonit,Haides,Dhemometer,Hestia, Héra.

* Zeusi Zoti i Zotrave.

* Poseidoni Zoti i Ujrave dhe Tokave.

* Haides Zoti i Vdekjes.

* Dhemometer Zoti i Mbjellave Toka e cila jep fryte.

Frengjisht

Dans la mythologie grecque, Zéphyr (en grec ancien Ζέφυρος / Zéphyros) est la personnification du vent d’ouest ou du nord-ouest.

Il est souvent mentionné en compagnie de son frère Borée, le vent du nord[2]. Comme lui, il est réputé habiter dans une caverne en Thrace.

Borée (en grec ancien Βορέας / Boréas, littéralement « le vent du nord »),

Dans la mythologie grecque, Notos ou Notus (en grec ancien Νότος / Nótos, en latin Notus) est la personnification du vent du Sud.

·                 Zephyr

Ka te beje me nje figure i cili ka si fuqi,Frymen e Veri Perendimite, ne nje Mitologji tregon se Zephyre dashurohet ne nje vajze dhe nje perosne tjeter shikon tja prish mardhjenjet me vajzen dhe ky me fuqin e frymes arrine ta largone ate nga lidheshmeria e tyre.

Fjala “Zephyr” ne shqipe Kuptohet me “Zefrym” ne gjuhen shqipe “Ze” do te thote Zeri kurse “frym” Fryma e cila fryen nga moti i keq ta ze frymen.

·                 Boreas Bora.

Boreas fryme e Veriut me vet fjalen Bore kuptojme ate qe dhe sote ne shqip do te thote Bora e cila eshte cdo her eshte me e shprehur ne Veri te Evropes.

Me keto tekste shofim se Greqishtja e vjeter eshte gjuha Shqipe sic thote dhe vet Louis Benloew Greqia para Grekve eshte kon Pellazge te cilit i kan pas Traditat te cilat dhe ne i kemi sote e gjithe gjuha shqipe eshte manipuluar nga te tjeret ne kete Tekst shifet mir se ne te gjitha Aspektet gjuhesore fjalet jan Shqipe.

·                 Typhone

Dans la mythologie grecque, Typhon ou Typhée (en grec ancien Τυφάων / Typháôn ou Τυφωεύς / Typhôeús, de τῦφος / tỹphos, « la fumée »), est une divinité primitive malfaisante. Il est le fils de Gaïa (la Terre) et de Tartare.

Cependant, une autre tradition (Hymne homérique à Apollon) le rajeunit de plusieurs générations en faisant de lui un démon enfanté par Héra sans aucun concours masculin.

Kjo fjale eshte e barabarte me fjalen shqipe Tymone,qe do te thot Tymi qe del nga Flaka.

Homeri e pershkruan si nje e keqe “diqka qe ben keqe”,qe eshte pershkruar nga Homeri si djali i Heres “Eres” aje eshte Tymi Tymone.

Ne Mjeksin e lasht Pellazge njifet si mesuse i Achillit dhe Ascelpionit Chirone

Chirone

Ne gjuhen shqipe te ditve te sodit eshte e barabaret me fjalen Sherone, sheronte e njejta eshte dhe te fenicianet Eschmoune i cili eshte i barabret me fjalen e gjuhe shqipe E smune ose Smundje.

Po te gjitha keto si Eschmoune, Ascelpione dhe Epione dihet se jan kopje e feve me te hershme nje nder me te njofturat eshte “Ball eschmoune” ku njerzit sheroheshin me ujin e nje lumi ne Babylone, po ashtu Ascelpione i sheronte njerzit me ujin e pishem,  po me e rendesishme eshte se mesusi i te gjithe ketyre ishte Chirone.

Charone

Ne gjuhen shqipe me fjalen Sharon kuptojme kur diqka reshqet ose sharone ne uje, kurse ne mitologjine e vjeter spjegohet me fjalen njeriu i cili lundrojke me nje anije dhe i dergonte njerzit nga toka per ne ferr, po ashtu dhe kjo fjale eshe ne shqipe e cila eshte e barabarte me fjalen Ngarkon, Shkarkone.

Disa Autore Romake kan shkruare ndryshe kurse ata Greke ndryshe.A thua pse jan keto mos marveshje mes Autorve te ndryshem te asaje kohe,ndoshta disa deshirojshin ta tregojne te verteten,e disa jo nje fjale mund te jete shkruar ndryshe nga Homeri,dhe ndryshe nga Hesidoti per te njejtin Tregim.

Psh fjala Aphrodite,eshte e perzier me Dione me Hemere,dhe as nje nuk e di te verteten, Homeri thot se eshte vajza e Zeusit dhe Diones Diones eshe figure shume pak e sjaruar.

Kurse Hesiode thote tersisht ndryshe,thote se Aphrodite eshte lindur ne Deti,pasi qe eshte qiftuar me Ouranos “zotin e qiellit” dhe fjala vet Aphrodite,thote eshte diqka e bardhe sikur se shkuma e detit e cilen Fryma e kishte derguar ne Qipro.

Ketu shifet se kultura Pellazge dhe Traditat Pellazge nuk jan njoftur ashtu siq duhet,Mitologjia Greke eshte vetem nje ender e filozofve Greke te cilit as ata vet nuk e kan njoftur origjinen e kultures se popullite Pellazge,e kan trashiguar nga ta po pa e diture fare se qfar ishte  e verteta.

Pa pellazget gjuha nuk kuptohet e aspak Mitologjia e Pellazgve,duhet njoftur gjuhen e Zotrave per te arritur deri te e verteta,Pellazget me sa duket kan Ikur nga “Syri i keq” jan larguar me ne Perendim dhe Veri tek fiset tjera pellazget dhe kan krijuar nje shtet te ri i quajtur,”I Liria” i lir nga njerzit te cilit ishin ardhur nga vendet tjera me,”Mendime te keqija”.

B.Hajdini 20.10.2010

Lyon  _______________________________#Ber Hajdini____________________________________

__https://milibutka.blogspot.al_