Monday, March 13, 2017

Tempull i Dodonës - Studime arkeologjike - Kr. Floqi

Tempull i Dodonës

Përgatiti: Valter Koxhaj
Ky është një artikull I botuar nga Kristo Floqi në revistën “Agimi” në vitin 1919,një rëvistë e përmuajshme, oragan i shoqëris “Vllaznija”.
Në këtë shkrim autori mundohet të vartetoj vendin e ndodhjes së tëmpullit të lashtë të Dodonës Pellazgjike, i cili gjithmon ka qenë i debatuar përsa i përket vend-ndodhjes së faltores së famëshme në prehistori.
Për autorin vend-ndodhja e faltores qëndron e shkëputur nga Tomorri sotëm, ai mundohet të gjej një mal tjetër (tomorr tjetër) larg tomorrit të beratit dhe afër ati të Mërçkës, ku mendohet sot në versionin zyrtar se është Dodona në Janinë.
Të bënë përshtypje sepse për autorin edhe Tomorri Beratit ngelet vendndodhja e Hyiit(Zotit) edhe pse faltoren mundohet ta gjej diku gjetkë.
Për më shumë ju ftoj të lexoni shkrimin e plotë.

Tempull’ i Dodonës
(Studime  arkeologjike prej  Kr. Floqit (pason prej nr I)

Vendi ku ka kenë tempulli i Dodonës, si duket edhe sot asht nji kodrirë e bukur  e e shestueme në maje, ku njifen ‘edhe tash muret pelasgiikë ; mbas termaleve të ksaj kodrine mburojnë disa ujna të ftofta e të kullume, e ky duket se ka kenë shkaku qi Homeri në epopën’ e tij e quen Dodonen “Dyschimerron”, don me thanë “vent i ftoftë si dimni”. Ket e shofim në nji të përshndetun qi fatosi Aqileti(Akili) i ushtris “Greke” të Trojës i çon Hyjit të Dodonës, qi asht Perendija i atdheut të tij, Thessalis, (cila ish një krahinë e Pelasgjis, due me thanë e Shqypnis së motshme.)1

Kryeqyteti i Pelasgve n’ Epir ka qenë atje ku sot g iindet katundi “Kasrrica” në Hellopi (fushen e Janinës), ku shifet nji architekturë polygonale (shumë çipash) e pa-regullshme. Ky kryeqvtet thirrej prej Pelasgve “Hella2

Afër tempullit gjinde  edhe nji qytet tjeter në emen “Dodonë” i cili shtrihej kah veriu i tempullit, nërrnjet të kufive të Thesprotis (Çameris) e të Hellopis, tue përshi nji krahinë të tanë qi zgiatej deri në malet Arakinthos (Zygos) t’ Etolis, e quhej gjith’ ashtu. «Dodonën”. Kjo krahinë pelasgiike ishte në za dikuer, porse nami i saj pushoj qysh njatëhera kur tempulli ose hieni (ijeron) e Dodonës shkelqevi mbi të giithë tempujt e tjerë e fama e oraklit mbet historike.3

Sellij të cilët thame se ishin dragomanët(përkthyes) e Hyjit të Dodonës si kallxon edhe Homeri4 nuk i lajshin kurr kambët; ishin aniptopodhes (kambë pa-larë), e flijshin në tokë, të stervitun në vshtirsi e të msuem me hiek zori edhe e gjith farë tra vajet, edhe kët e bajshin për nder e drojë ndaj Zoti i tyne, se Hyji Pelasgjik. Herodoti tregon se kta ishin ministrat (nënpunsit) ose priftnat (Si me thene mungarët) e Hyjit. Si duket kta ishin prej Sellejadës, të Theprotis  cila asht giith’ ajy Sulie i sotshem i Çamris, e kso-dor  merret vesht se Sellijtë ishin katragiyshat e Suljotve të sotshëm.

Homeri nuk perrnënd tjerë banor në qytetin e Dodonës përveç  Selleve, ose Sellijve;4 Herodoti nuk ban fjalë përveç se ‘për Ypofita d.m.thanë për ministra, ose nënpunës të Hyjit, të cilët i kaa painun edhe ajy me syt’ e tij kur ka ardhë e ka vizitue Dodonën, por se merret vesht prej Homerit prep se Sellijtë, si njerëz të kushtuëm te Hyjit banojshin përgjithmonër afër tempullit të Dodonës, si sherbtorë të Zotit  që ishin, e se qyteti i Dodonës banohej prej banuesave të tjerë, cilët ishin grumullue atje herë mbas heret për me kenë ma të afermit të Hjijit së Dodonës. Hesiodi thotë se Sellët banojshin në nii avulli të madhe, cila, ish bana e përhershme e tyne, si me thanë qela e ktyne kalloierve, cila quhej “ban’ e Pelasgve” (Pelasgon edhranon). Giith ashtu ky thotë se qyteti i Dodonës nuk ish tjetër përveç se ajo Hella, cila ish kryeqyteti i Pelasgve në Epir.

Dionysi Halikarnaseusi5 tregon se qyteti Dodona banohej prej Haonëve, janë
stërgjyshat e Lapëve të e sotshëm. M’ andej thotë se muerne Mollosët, nji tjetër rod epirote. Tragatiani Eschyllos  thotë se aty banojshin edhe Thesprotët edhe Mollosë bashk. 6
Mythologjia tregon se Hyii banote mbi mal te Tomorrit. Lisa janë rrejtë tuj kujtue se Tomur’ I Mythologjis ka qenë mali “Mërçka” qi naltësohej nga anë e lindjes të luginës së Dropollit, e se burimet, t’cilët gjindeshin rreth malit ishin ato për të cilat ban fjal Plini.7  Por Plini ban gabim se në kët luginë së gjindën as shymtyra muresh si ata qi ka pasë Dodona, as të dy liqenat nër mjet të cilve ka kenë Dodona, si mbas shkrimtarve klasikë, t’cilët I nepshin asaj lugine emnin “Hellopi” prej fjalës “Hellos” qi don me thanë “liqe” ose “knetë” nonse fjala duket qi ka etymologin e saj prej fjalëve Pelagjike “Hyje-Lopë” qi si edhe mbas shpjegimeve të Pouquevillit kët emen e ka marrë fusha e janinës pse vendi i saj ka kenë shum pjellorë e kullotshin n’atë shum lopë.

Tomori afër të cilit gjindej Dodona asht nji mal i veçantë që i thonë “Mal’ i Gardiqit” e gjindet si nga ana e verit të fushës së janinës, ku kjo fushë mbyllet. Në kët mendim asht dhe Pouquevilli8 cili ka caktu me taman vendin e Tomorrin e ka botue edhe kartin topografik cili perfshin fushen e Hellopis e Tomorrin e Dodonën, edhe t’cilin kartë e ka pëlqye edhe Academia letrare e Parisit. Ky mal’ i Tomorrit të Hellopis nuk asht sot si ma parë se mungojnë gjith’ ata lisat e motshëm që e stolisnin dikur e sot asht krejt I çdeshun nj’ashtu si asht çdeshë edhe mali  i Libanit (Libanos) në Palestin prei ahëvet që kish dikuer në kohënat e para. Sot rotull ktij Tomorit historik nuk shihen ma perveç se do pullumba t’egra  qe flutrojnë e kanë aty çerdhat.
S
a do qe Plini kallxon për «Tomor»  malin e «Mertçkës» afer Dropullit, e thotë se ky a mali ku banote Hyji, sot asht caktue pa farë dyshimit se ban’ e Hyjit ish Tomori i motshëm i Beratit, e se tempulli i Hyjit, tempulli i Dodonës, ish mbi Tomorrin tjeter të Hellopis, të fushës se Janinës, si u caktue ma nalt.

  1. 1Zef ana Dodonaie Pelasgjike tellothi Dodonis neion Dodnis Medeom dyschimerru, amfi de, Selloi Soi naiousin. ypofitai aniptopodhe hamaievnai. Don me thanë : O Zot, mbret’ i Dodonës  PeIasgjike, qi je ne ato vende të gjana, Perëndi qi sundon mbi Dodonë, cila asht e ftoftë si dimni, «rrotull teje banojnë Sellijtë, dragomanët t’ uej të cilët kurrë s’i lajnë kambët,e flejnë per tokë. Homeri – llliadë XVI. 233.
  2. 2Ella Kathedhra, ose Pelazgon edbranon, si thotë Hesiodi.
  3. 3Dionysios Perrigjitie 430, 431, 432
  4. 4. lliadë XVI, 233.
  5. 5. Gjith’ aty
  6. 6. Libër I. 51. Homer Odys,. XIV – 544.
  7. 7. Eschyllos në, dramin e tij Prometheus dhesmotis,
8 Plinius. Liv. IV. Tomarus centum nobilis Theopombo celabratus,
  1. 9. Voyages de la Grece I – 174.

*Nr. 2.Periodikë letrare e përmuejshme.” AGIMI” ShkodërQershor 1919. Vjet’ e I.

No comments:

Post a Comment