Etimologji mbi origjinën e fjalës: YDRO - “Ujë” - Hidro.

Etimologji mbi – origjinën e fjalës “Ujë”

Është e vetmja fjalë e cila nuk gjen kollaj rehati gati në të gjithë gjuhët e njohura, të vjetra dhe të reja qofshin ato.

Fjala “Ujë” në gjuhën shqipe është krejt e veçantë, sigurisht edhe tek gjuhët e tjera, por sot do shtjellojmë një sinonim të saj ndoshta nga më e lashta.

Në gjuhën ≼greke≽ gjejmë, një sinonim si të sajën njohur: “Ydro = Ujë” – krejt gabim konceptuar, “Idhro” do të thotë: Dier/së, e cila ka kuptimin e dickaje që “rrjedh” madje nga sipër “që nga la” (lart) sigurisht që kemi të bëjmë më lagështirën; igro, igrasi, lagështi, por ende e pa përcaktuar e pa emërtuar me emrin: Ujë, në gjuhën greeke: Nero,  në angl. Water, etj. [ketu ki parasysh kalimin e shkronjes (d = g) psh: Dhe = Gje - Γη – Gji = Tokë, njëjtë edhe në këtë rast kemi fjalën e lashtë: Idro = Igro, në greqishten e sotme]

Pra e justifikueshme, kemi nga: Ydro – Idraulik, idraulike, sepse kemi të bëjmë me sistemin e “rrjedhies” së ujit, linjës së saj, qarkullimit, pa haruar se “Uji” rrjedh në gjendje të lirë vetëm kur vjen nga sipër nga lart, mbi nivelin ku duam ta përciellim atë.

Tashmë i hedhim një vështrim gjuhës së lashtë thrake dhe shohim aty  një sinonim krejt i pastër me çka shpjeguam më sipër, pra i atij fenomeni i ujit që vjen nga la, lart, nga Mali – rrjedhat e saj, por e padiskutimte edhe prej qiellit – nga la (lart shiut) si një fenomen natyror sigurisht por i konsideruar, dhe i koncptuar  nga të parët tanë si i dërguar nga ai la – nga Zoti vet në shërbim të krijesës së vet, gjithëlloj -gjallesave por edhe për ti ≼dënuar≽ ato.

 

Në gjuhën thraciane kemi: achel - ‘Water’= Ujë.

Kjo është arsyeja duke manipuluar sërish gjuhëtarët me gjuhën greeke “Achelous” madje duke i shtuar “omegën” – sigurisht për ta përafruar jo shkencerisht në gjuhën e tyre kemi nga: Achelous = Ἀχελῷος, Achelōios, madje pa e përmendur gjuhën thrakase ku; achel = ujë (rrjedhë - uji)

E vërteta është se, pranohet zyrtarisht që:

“Emri i tij “Achelos” është para-greke, kuptimi i saj jo krejtësisht e sigurt”.

Më pas pa ju larguar idesë se gjithçka është greke deklarojne se: Achelos nga argumentet e fundit sugjerohet se është "semite" në origjinë, me rrënjë greke: “Aχ”

Tash s’po e kuptojmë, është semite apo greke?

A mundet gjuha greke ta justifikojë këtë rrënjë “Aχ = Ujë”?

Unë them se jo – gjithësesi kjo një tjetër temë.

Tek gjuha e lashtë Brigiane, (Phrygian) këtë fenomen; Rrjedhën e ujit nga sipër nga la (lart) e gjejmë sërish, të njëjtën fjalë: ΑΚΑΛΑ = Ujë.

I marim me rradhë edhe njëherë ato:

Phrygian (brigiane) Word ΑΚΑΛΑ

Thracian: achel - ‘Water’

Word  ΑΚΑΛΑ - a k a l a   Transliteration "akala"

Meaning      Water

See also       Greek: Ἀχελῷος ‘name of a river, Water’

Synonyms   ΥΔΩΡ, ΒΕΔΥ

Vini re me kujdes fjala Brigiane (frigase) "Akala" në gjuhën thrake na del; Achel dhe në greqisht kemi: Ἀχελῷ = Acheló.

Qartë, fare qartë, kemi të bëjmë me të njëjtën fjalë si ajo në Brigiane, “ΑΚΑΛΑ” ku

normal shkronja, 'K' e shoqëruar me zanore është lexuar më vonë edhe si “Ch”; χ; shkronja këto të cilat japin pa asnjë dyshim tingullin fonetik baraz 'Q' njëjtë kjo si ende tek gjuha e sotme greke: Ἀχελῷ = Acheló.

Është gjuha shqipe që i përgjigjet më së miri, kësaj fjale të lashtë fenomenit natyror  rrjedhës së ujit që vjen nga la; Akala = Ashtë nga la, ajo që rrjedh nga la sipër maleve të larta hyjnore dhe lumenjtë rrjedhë - bir i tyre – Qiellor – Achelo - Ἀχελῷ - prej Qiellit nga la nga sipër, bir i Zeusit vet - Achelos. - (Qiellorit)

Dhe jo vetëm kaq në gjuhën shqipe gjejmë një fjalë tjëter specifike, sinonim i fjalës: AKALA = A’Qull” (K + zanore = Q] pra kemi të bëjmë me atë që bije nga la, me atë “që ul”, ulet = qull, qullët, i qullët i la/gët, lexuam më sipër se një sinonim i fjalës  brigase "Akala" ishte pikërisht fjala e ashtuquajtur greeke: “ΥΔΩΡ” lexojeni atë në anagramë: ΥΔΩΡ- idhor <=> rodhi, fiks si në shqipen e sotme, kemi të bëjmë me; rrjedhë – uji ={Proto-Greek: *wydor (later - ydor ) - ashtu si edhe uji në  “përrua” për/oi- për/ujë = Përrua - Prurës.

Tokën- arë kur e ujitim i kalojmë ujin sipër saj mbi të saj, ajo laget “vaditet” ashtu si vet lagështira “Uji” i ardhur nga M’bi të [‘Bitë] nga qielli, maleve të larta, quajtur në lashtësi edhe: “ΒΕΔΥ”= Bedi – vedi, vadit, (b = v) pas kësaj kemi fjalë të njohura si sllave nga: “Bedy = Vodi” dhe sigurisht pas tyre kemi; V=N, vod, not, notit, Notio – Jugë, por edhe Vozit = lëviz  sipër mbi “rrjedhën” e ujit.

Pra emërtimi i lashtë i gjuhës Brigiane (The Phrygian - ΑΚΑΛΑ) nuk është gjë tjetër përveçse një fjalë e pastër shqipe AKALA = Rrjedhë (uji), prej la, lart; A ga la = A nga la, (αγκαλα; αγκαλια), Achel – nga qielli -qiellor. ALAKA
Ndërkohë, jo rastësisht nëpërmjet gjuhës shqipe, duke lexuar në anagramë fjalën frigase AKALA; kemi: AKALA <=> ALAK/A- A'lag, ’ga la, e lag/ët - Hidro - igro.

Achelous ishte gjithashtu një hyjni e rëndësishme në mitologjinë etruske, [6] [7] të lidhura ngushtë me ujin si në traditën e lashtë[8] Man-faced bull Ikonografia ishte përshtatur për herë të parë për të përfaqësuar Achelous nga etruskët në shekullin e 8 pes, dhe grekët më pas kopjuar këtë traditë.[9]

Gjuha shqipe @ Mili Butka

 # Aleksander Hasanas#