Nata e Vitit të Ri TVSH-ja, sfidon televizionet më të mëdha të vendit - shkruan Vepror Hasani.

Nata e Vitit të Ri

TVSH-ja, sfidon televizionet më të mëdha të vendit

Nga Vepror Hasani

Ishte çelja gazmore e programit që na mbajti mbërthyer te Televizioni Shqiptar. Kontrolluam disa herë stacionet televizive më të mëdha të vendit dhe përsëri mbetëm aty. Programi kishte nisur bukur dhe me humor dhe nuk dinim çfarë do të ndodhte më pas. Dy konferencierët: “gjiganti”  Romir Zalla dhe “e vogla” Ervina Kotolloshi, e njohur si “Ponja”, personazh i interpretuar me sukses prej saj, paralajmëronin prezantim të këndshëm të spektalit. Ata të dy na kujtonin Olion dhe Stelion. Zalla njihet për finesë në humor, Kotolloshi ngjall kërshëri edhe pa folur. 

Qeshnim edhe kur ata të dy nuk kishin filluar të flisnin. Përzgjedhja e konferencierve ishte një

zgjidhje e mirë. Që në start TVSH-ja ishte disa pikë më përpara me stacionet e tjera televizive. Kamera, si padashur, na tregoi këngëtarët që merrnin pjesë: Luan Zhegu, Kozma Dushi, Valbona Halili, Eli Fara etj. Kërshëria u shtua së tepërmi. Po aktorët kush do të ishin? Prej kamerave u shfaq një pjesë e tyre: Marjana Kondi, Zyliha Miloti, Zef Deda, Zamira Kita, Gent Hazizaj, Elvis Pupa etj. Fillimi i spektalit intrigonte kujdesshëm për të tërhequr vëmendjen e publikut.

Kritikë

Regjia e spektaklit paralajmëroi natyrshëm edhe diçka tjetër. Programi festiv, përveç këngëve dhe humorit, do të përcillte edhe kritikë ndaj të metave të vërejtura në art dhe muzikë. Nuk do të bëhej humor për humor, ashtu siç ndodh rëndom ditëve të sotme. Edhe kjo gjë i nxiti njerëzit ta ndiqnin me vëmendje programin e Televizionit Shqiptar. Kozma Dushi, bie fjala, nuk dëshironte të ishte qoftë edhe për një çast të vetëm këngëtar i një teksti të pavlerë, i shoqëruar nga një kor që përsërit të njëjtat fjalë pa asnjë ide. Komi u ngrit të këndojë dhe nuk e çoi këngën deri në fund sepse kërkonte që kënga e tij, ose të ishte e përkryer, ose të mos ekzistonte fare. Kështu e përcolli së paku regjia mesazhin e këtij aspekti. Për Komin, vetëm gjërat e vërteta jetojnë gjatë, dhe ai kishte të drejtë. Humori i viteve të shkuara  e tregoi më së miri këtë gjë. Pjesa humoristike “Sheqer apo krypë”, u kujtoi të gjithëve lojën e shkëlqyer të aktorëve Durrsakë. Sërish u ndoq me vëmendje të veçantë, njësoj sikur të shfaqej për herë të parë. Çdonjëri kujtonte sa shumë kishte qeshur me këtë skeç të 30 viteve më parë dhe prapë qeshte po njëlloj. E pabesueshme! Artin nuk e zbukurojnë pantallonat e grisura, as harresa e këngëtarve të vjetër, as ftesat për pjesëmarrje pa pagesë,  tha Kozma Dushi, jo pa ironi. 

    

 Vlera dhe antivlera

Pas këtij momenti teleshikuesi kuptoi mirë çfarë do të shihte dhe do të dëgjonte nga programi i natës së Vitit të Ri. Vlerat e vërteta nuk braktisen nga askush. Nuk do të kishte zhgënjim. Në skenë u ngjitën instrumentistët e talentuar të familjes Qerimi. Në lokalin ku festohej nata e Vitit të Ri mbretëroi heshtja. Deri në përfundim të interpretimit nuk u dëgjua asnjë zë. Arti i tyre nuk ka “silikon”, gjithçka është bio, ashtu sikurse pjesa humoristike e aktorit Sejfulla Myftari me “Alooo, Lushnja... më jepni munalen....”.  E njëjta gjë ndodhi edhe kur këndoi aktori i mirënjohur Erion Mustafaraj, i njohur ndryshe si “Beni ecën vetë”. Përmes humorit, ai ironizoi me antivlerat: “Këngët nuk dëgjohen më, - tha Mustafaraj, - por shikohen, që një këngë të jetë e përbotshme, duhet të ketë pak rrok, pak tallava, pak nga të gjitha…”. Pas tij, aktorët shkodranë interpretuan pjesën  e mirënjohur humoristike “Kunati i shokut Xhemal”. Edhe pse që nga ajo kohë kanë kaluar gati 30 vjet, shumë fenomene janë përkeqësuar. Qeveritarët sillen si pashallarë; të kesh mik një ministër të hapen të gjitha dyertë. Kritika e spektaklit shoqërohej vazhdimisht me humor. Nga të pranishmit u tha se gjithçka ishte realizuar nën kujdesin e Drejtorit të Përgjithshëm të Radiotelevizionit Shqiptar, Thoma Gëllçi.

Artistët

Këngëtari Luan Zhegu i dha atmosferës festive një bukuri tjetër. “Këngët e rinisë” të kënduar prej tij, u shoqëruan nga të pranishmit që gjendeshin në ambientet ku festohej. Këshu ndodhi edhe me këngën  tjetër të tij “A do të vish”. Refreni: “Alo, alo, ty të dëgjoja dhe zërin tënd të ngrohtë unë pranë e doja, se fsheha lumturinë dhe në çast të thashë të dua, dhe kjo ndodh me çdo njeri”. Edhe kënga e fqinjës ngjalli emocionin e viteve të shkuara. Ndërkaq, aktorja Marjana Kondi bëri një rrëfim artistik për gratë e viteve të shkuara. As kondi nuk ndenji pa qëlluar mbi zhvlerësimin e asrtit të sotëm. Mjeshtëria e lojës aktriale të saj i bëri njerëzit të qeshnin me gjithë shpirt, por Kondi sikur ta dintë ç’po ndodhte në një nga lokalet e Korçës, tha: Sot është më lehtë ti bësh njerëzit për të qarë dhe shumë e vështirë ti bësh të qeshësh. Shumë nga ata që bënin humor shtoi Kondi, nuk jetojnë më. Ndoshta aktorja donte të thoshte: Nuk është mirë kur artistët ndahen nga jeta të harruar. Pas Kondit këndoi Zyliha Miloti. Spektakli vahdonte të mbante mbërthyer vëmendjen e njerëzve

Përmbyllja

Nuk mund të ndalemi në çdo aspekt të spektaklit madhështor të Televizonit Shqiptar. Shkurtimisht po bëjmë një parkalim të tyre: Valbona Halili këndoi këngën e dadës; Elvis Pupa, tregoi për djemtë emigrantë dhe për vajzat e mbetura pa martuar; aktorja Zamira Kita solli botën e thashethemeve të qytetit të Korçës. Rrëfeu një histori si e bënë me barrë një vajzë të beqare. Njerëzit qeshnin me të madhe. Ia njohin këtë dobësi qytetit të Korçës. Nuk bën dot pa thashëetheme. Me të qeshura të shumta u shoqërua edhe pjesa humoristike e aktorëve të Fierit, të quajtur “Globalizmi, ku njerëzit për filxhanë përdornin kana uji, për lugë përdornin garuzhde, për qirasje përdornin tepsi etj. Krahasuar me ditët e sotme ngjarja paraqitej tejet anakronike. Kjo ishte dhe arsyeja e qeshjeve të mëdha. Gent Hazizaj rrëfeu një ngjarje që shkonte shumë mirë më zotimet e politikanëve të sotëm, që premtojnë gjithçka që u kërkohet dhe nuk bëjnë asgjë. Pas tyre këndoi Eli Fara. Gjithçka ishte mbresëlënëse. Spektakli i natës së Vitit të Ri ishte një festë që do të mbahet mend, gjithkush ka çfarë të tregojë prej saj, për të gjithë ata që nuk patën mundësi ta ndiqnin. Ishte vërtetë një sfidë për gjithë televizionet e tjera.  

       

Nga:

       Vepror Hasani

https://kanunitv.blogspot.al/

Nata e Vitit të Ri TVSH-ja, sfidon televizionet më të mëdha të vendit Nga Vepror Hasani

Nata e Vitit të Ri

TVSH-ja, sfidon televizionet më të mëdha të vendit

Nga Vepror Hasani

Ishte çelja gazmore e programit që na mbajti mbërthyer te Televizioni Shqiptar. Kontrolluam disa herë stacionet televizive më të mëdha të vendit dhe përsëri mbetëm aty. Programi kishte nisur bukur dhe me humor dhe nuk dinim çfarë do të ndodhte më pas. Dy konferencierët: “gjiganti”  Romir Zalla dhe “e vogla” Ervina Kotolloshi, e njohur si “Ponja”, personazh i interpretuar me sukses prej saj, paralajmëronin prezantim të këndshëm të spektalit. Ata të dy na kujtonin Olion dhe Stelion. Zalla njihet për finesë në humor, Kotolloshi ngjall kërshëri edhe pa folur. 

Qeshnim edhe kur ata të dy nuk kishin filluar të flisnin. Përzgjedhja e konferencierve ishte një

zgjidhje e mirë. Që në start TVSH-ja ishte disa pikë më përpara me stacionet e tjera televizive. Kamera, si padashur, na tregoi këngëtarët që merrnin pjesë: Luan Zhegu, Kozma Dushi, Valbona Halili, Eli Fara etj. Kërshëria u shtua së tepërmi. Po aktorët kush do të ishin? Prej kamerave u shfaq një pjesë e tyre: Marjana Kondi, Zyliha Miloti, Zef Deda, Zamira Kita, Gent Hazizaj, Elvis Pupa etj. Fillimi i spektalit intrigonte kujdesshëm për të tërhequr vëmendjen e publikut.

Kritikë

Regjia e spektaklit paralajmëroi natyrshëm edhe diçka tjetër. Programi festiv, përveç këngëve dhe humorit, do të përcillte edhe kritikë ndaj të metave të vërejtura në art dhe muzikë. Nuk do të bëhej humor për humor, ashtu siç ndodh rëndom ditëve të sotme. Edhe kjo gjë i nxiti njerëzit ta ndiqnin me vëmendje programin e Televizionit Shqiptar. Kozma Dushi, bie fjala, nuk dëshironte të ishte qoftë edhe për një çast të vetëm këngëtar i një teksti të pavlerë, i shoqëruar nga një kor që përsërit të njëjtat fjalë pa asnjë ide. Komi u ngrit të këndojë dhe nuk e çoi këngën deri në fund sepse kërkonte që kënga e tij, ose të ishte e përkryer, ose të mos ekzistonte fare. Kështu e përcolli së paku regjia mesazhin e këtij aspekti. Për Komin, vetëm gjërat e vërteta jetojnë gjatë, dhe ai kishte të drejtë. Humori i viteve të shkuara  e tregoi më së miri këtë gjë. Pjesa humoristike “Sheqer apo krypë”, u kujtoi të gjithëve lojën e shkëlqyer të aktorëve Durrsakë. Sërish u ndoq me vëmendje të veçantë, njësoj sikur të shfaqej për herë të parë. Çdonjëri kujtonte sa shumë kishte qeshur me këtë skeç të 30 viteve më parë dhe prapë qeshte po njëlloj. E pabesueshme! Artin nuk e zbukurojnë pantallonat e grisura, as harresa e këngëtarve të vjetër, as ftesat për pjesëmarrje pa pagesë,  tha Kozma Dushi, jo pa ironi. 

    

 Vlera dhe antivlera

Pas këtij momenti teleshikuesi kuptoi mirë çfarë do të shihte dhe do të dëgjonte nga programi i natës së Vitit të Ri. Vlerat e vërteta nuk braktisen nga askush. Nuk do të kishte zhgënjim. Në skenë u ngjitën instrumentistët e talentuar të familjes Qerimi. Në lokalin ku festohej nata e Vitit të Ri mbretëroi heshtja. Deri në përfundim të interpretimit nuk u dëgjua asnjë zë. Arti i tyre nuk ka “silikon”, gjithçka është bio, ashtu sikurse pjesa humoristike e aktorit Sejfulla Myftari me “Alooo, Lushnja... më jepni munalen....”.  E njëjta gjë ndodhi edhe kur këndoi aktori i mirënjohur Erion Mustafaraj, i njohur ndryshe si “Beni ecën vetë”. Përmes humorit, ai ironizoi me antivlerat: “Këngët nuk dëgjohen më, - tha Mustafaraj, - por shikohen, që një këngë të jetë e përbotshme, duhet të ketë pak rrok, pak tallava, pak nga të gjitha…”. Pas tij, aktorët shkodranë interpretuan pjesën  e mirënjohur humoristike “Kunati i shokut Xhemal”. Edhe pse që nga ajo kohë kanë kaluar gati 30 vjet, shumë fenomene janë përkeqësuar. Qeveritarët sillen si pashallarë; të kesh mik një ministër të hapen të gjitha dyertë. Kritika e spektaklit shoqërohej vazhdimisht me humor. Nga të pranishmit u tha se gjithçka ishte realizuar nën kujdesin e Drejtorit të Përgjithshëm të Radiotelevizionit Shqiptar, Thoma Gëllçi.

Artistët

Këngëtari Luan Zhegu i dha atmosferës festive një bukuri tjetër. “Këngët e rinisë” të kënduar prej tij, u shoqëruan nga të pranishmit që gjendeshin në ambientet ku festohej. Këshu ndodhi edhe me këngën  tjetër të tij “A do të vish”. Refreni: “Alo, alo, ty të dëgjoja dhe zërin tënd të ngrohtë unë pranë e doja, se fsheha lumturinë dhe në çast të thashë të dua, dhe kjo ndodh me çdo njeri”. Edhe kënga e fqinjës ngjalli emocionin e viteve të shkuara. Ndërkaq, aktorja Marjana Kondi bëri një rrëfim artistik për gratë e viteve të shkuara. As kondi nuk ndenji pa qëlluar mbi zhvlerësimin e asrtit të sotëm. Mjeshtëria e lojës aktriale të saj i bëri njerëzit të qeshnin me gjithë shpirt, por Kondi sikur ta dintë ç’po ndodhte në një nga lokalet e Korçës, tha: Sot është më lehtë ti bësh njerëzit për të qarë dhe shumë e vështirë ti bësh të qeshësh. Shumë nga ata që bënin humor shtoi Kondi, nuk jetojnë më. Ndoshta aktorja donte të thoshte: Nuk është mirë kur artistët ndahen nga jeta të harruar. Pas Kondit këndoi Zyliha Miloti. Spektakli vahdonte të mbante mbërthyer vëmendjen e njerëzve

Përmbyllja

Nuk mund të ndalemi në çdo aspekt të spektaklit madhështor të Televizonit Shqiptar. Shkurtimisht po bëjmë një parkalim të tyre: Valbona Halili këndoi këngën e dadës; Elvis Pupa, tregoi për djemtë emigrantë dhe për vajzat e mbetura pa martuar; aktorja Zamira Kita solli botën e thashethemeve të qytetit të Korçës. Rrëfeu një histori si e bënë me barrë një vajzë të beqare. Njerëzit qeshnin me të madhe. Ia njohin këtë dobësi qytetit të Korçës. Nuk bën dot pa thashëetheme. Me të qeshura të shumta u shoqërua edhe pjesa humoristike e aktorëve të Fierit, të quajtur “Globalizmi, ku njerëzit për filxhanë përdornin kana uji, për lugë përdornin garuzhde, për qirasje përdornin tepsi etj. Krahasuar me ditët e sotme ngjarja paraqitej tejet anakronike. Kjo ishte dhe arsyeja e qeshjeve të mëdha. Gent Hazizaj rrëfeu një ngjarje që shkonte shumë mirë më zotimet e politikanëve të sotëm, që premtojnë gjithçka që u kërkohet dhe nuk bëjnë asgjë. Pas tyre këndoi Eli Fara. Gjithçka ishte mbresëlënëse. Spektakli i natës së Vitit të Ri ishte një festë që do të mbahet mend, gjithkush ka çfarë të tregojë prej saj, për të gjithë ata që nuk patën mundësi ta ndiqnin. Ishte vërtetë një sfidë për gjithë televizionet e tjera.  

       

Nga:

       Vepror Hasani

https://kanunitv.blogspot.al/