Tek rrënjët PIE gjejmë: "ab- = ujë
Dhe kjo rrënjë qëndron në themel, si burim i gjithë emërtimeve të tjera me kuptimin *ujë ose (rrjëdhë uji) - gati tek çdo gjuhë IE dhe më tej.
Këtë fjalë-burim *ab- , mundemi ta motivojmë në mënyrë krejt llogjike vetëm nëpërmjet gjuhës shqipe, ajo ka kuptimin e një gjë/sendi, e një dickaje që *bije nga sipër" - *nga la, lart nga qielli,
Eshtë pikerisht shkronja lapidare e shqipes: A = âshtê oshtê, ështê, - e cila vazhdimisht luan dhe ka vlerë pozitive tek gjuha shqipe ajo e sjell këte fjalë fillese nga më të lashtat me kuptim të plote: A'b- = bije, e bije, *abije; apije >*pije, pihet, ndaj në gjuhën Vllahe (arêmäne) fjala *apë = ujë, këtë fjalë të ngjashme siç e shikojme edhe në tabelë e gjejmë edhe në gjuhen thrake *opa = ujë.
Në gjuhën shqipe fjala e mësipërme mer edhe kuptimin "ab- abie; apie, hapije; shtrirje" ku ndoshta këtu kemi edhe fjalën, *hapi = barna për të pirë.
Ajo që të bije në sy këtu është se gjuha greke dhe fjala e saj: (νερό) neró = ujë nuk ka aspak lidhje me fjalën: Ab- = ujë, ajo më tepër i përshtatet fjalës #rrjedh, (nero) - dhe kështu fjala *ujë në gjuhën greke #mungon, ndaj fjala greke *#pije(freskuese, ose alkoolike) si dhe fjala *ujis, tek kjo gjuhë nuk ka fare lidhje me fjalën: Neró, kjo fjalë në greqisht gjendet sërish e huazur prej burimit kryesor të fjales: ab- = ujë, pra në gjuhën greke kemi: *potá = pije dhe; potizo = ujis, ndërkohë fjala shqipe: Unë *pi-j ujë" në greqishte e gjejmë të huazuar prej fjalës shqipe:*Pi, në greqishte *Píno (πινω νερο).
Një shembull tjetër kemi fjalën *Gotë, gota e ujit, e cila në greqishte quhet: (ποτήρι) *potíri dhe sigurisht që buron po prej fjalës; bot, but; botile, potire) etj.
Gjuhët latine fjalën *ujë e kanë të stisur duke e zëvendësuar këtë fjalë të shqipes së lashtë me një sinonim të saj *abi = akala - fjalë Phrygiane edhe kjo, nga ku kemi në para-latine; *Achele, (akelos lumë i rrembyeshem, #qiellor) dhe në latinen e vonë; aqua = akua, në italishten e sotme.
Tek gjuhët sllave kjo fjalë vjen direkt nga ndryshimi i shkronjës (b = v) dhe aty përfitohet fjala e tyre nga: ΒΕΔΥ = Bodu; Vodu = Ujë,
Fjalë phrygyane: ΒΕΔΥ - e sigurisht që edhe ajo buron prej rrënjës së lashtë abi- me kuptimin (nga bitë), mbitë, nga sipër nga ku kemi edhe fjalën tjetër shqipe; ΒΕΔΥ = m'byte-t = mbushet me ujë. Njëjtë kemi tek gjuha turke *sɨb = ujë.
Dhe kjo rrënjë qëndron në themel, si burim i gjithë emërtimeve të tjera me kuptimin *ujë ose (rrjëdhë uji) - gati tek çdo gjuhë IE dhe më tej.
Këtë fjalë-burim *ab- , mundemi ta motivojmë në mënyrë krejt llogjike vetëm nëpërmjet gjuhës shqipe, ajo ka kuptimin e një gjë/sendi, e një dickaje që *bije nga sipër" - *nga la, lart nga qielli,
Eshtë pikerisht shkronja lapidare e shqipes: A = âshtê oshtê, ështê, - e cila vazhdimisht luan dhe ka vlerë pozitive tek gjuha shqipe ajo e sjell këte fjalë fillese nga më të lashtat me kuptim të plote: A'b- = bije, e bije, *abije; apije >*pije, pihet, ndaj në gjuhën Vllahe (arêmäne) fjala *apë = ujë, këtë fjalë të ngjashme siç e shikojme edhe në tabelë e gjejmë edhe në gjuhen thrake *opa = ujë.
Në gjuhën shqipe fjala e mësipërme mer edhe kuptimin "ab- abie; apie, hapije; shtrirje" ku ndoshta këtu kemi edhe fjalën, *hapi = barna për të pirë.
Ajo që të bije në sy këtu është se gjuha greke dhe fjala e saj: (νερό) neró = ujë nuk ka aspak lidhje me fjalën: Ab- = ujë, ajo më tepër i përshtatet fjalës #rrjedh, (nero) - dhe kështu fjala *ujë në gjuhën greke #mungon, ndaj fjala greke *#pije(freskuese, ose alkoolike) si dhe fjala *ujis, tek kjo gjuhë nuk ka fare lidhje me fjalën: Neró, kjo fjalë në greqisht gjendet sërish e huazur prej burimit kryesor të fjales: ab- = ujë, pra në gjuhën greke kemi: *potá = pije dhe; potizo = ujis, ndërkohë fjala shqipe: Unë *pi-j ujë" në greqishte e gjejmë të huazuar prej fjalës shqipe:*Pi, në greqishte *Píno (πινω νερο).
Një shembull tjetër kemi fjalën *Gotë, gota e ujit, e cila në greqishte quhet: (ποτήρι) *potíri dhe sigurisht që buron po prej fjalës; bot, but; botile, potire) etj.
Gjuhët latine fjalën *ujë e kanë të stisur duke e zëvendësuar këtë fjalë të shqipes së lashtë me një sinonim të saj *abi = akala - fjalë Phrygiane edhe kjo, nga ku kemi në para-latine; *Achele, (akelos lumë i rrembyeshem, #qiellor) dhe në latinen e vonë; aqua = akua, në italishten e sotme.
Tek gjuhët sllave kjo fjalë vjen direkt nga ndryshimi i shkronjës (b = v) dhe aty përfitohet fjala e tyre nga: ΒΕΔΥ = Bodu; Vodu = Ujë,
Fjalë phrygyane: ΒΕΔΥ - e sigurisht që edhe ajo buron prej rrënjës së lashtë abi- me kuptimin (nga bitë), mbitë, nga sipër nga ku kemi edhe fjalën tjetër shqipe; ΒΕΔΥ = m'byte-t = mbushet me ujë. Njëjtë kemi tek gjuha turke *sɨb = ujë.
No comments:
Post a Comment