Falsifikimet serbe për historinë tonë!

Falsifikimet serbe për historinë tonë!

Kur gjërat vlonin, kur diçka zihej për çështjen tonë atëherë serbët i rrokte dhimbja e barkut  dhe nga frika se mos po ndryshon diçka në të mirë të shqiptarëve, fëlliqeshin nga shkuarja aq shpeshtë e barkut (diarreja) sa ishin edhe për tu  ”dhimbsur”. Dhe fillonte histeria për si thoshin ata “të ashtuquajturën Shqipëri". 

E kjo historikisht, në vazhdimësi e posaçërisht kur cofëtina e madhe perandoria turko-osmane, ishte e shtrirë për dhe  grabitqarët mundoheshin se kush e kush të ndukë copën më të madhe nga ajo: ajo e merrte frymën e fundit dhe mundohej që të mbijetoj së paku edhe pa këmbë e   edhe pa duar. Por, si? 

E mendonte mbijetesën e saj së paku mbi trungun tonë, edhe pse e shihte që pjesët vitale tona shkëputeshin, shqyheshin dhe masakroheshin nga ata që rastësisht qëlluan në fqinjësi dhe mundoheshin të mbushnin fantazmën e tyre (shtetin e pa qenë) me copat më të mira shqiptare.

Se ç´na shkruanin serbët mu në kohën kur ndaheshin kufijtë. Për të bindur Europën se ata ishin me rrënjë këndej pari e thoshin këtë: "Fiset e popullit serb (serbët nuk kanë patur fise  fxh): Peonët, Panët, Pelagonet (Paeones, Panaioi, Panones, Pelagones ) dhe të tjerë sipas gjeografistëve dhe mendësve ” (terme serbe) të vjetër u zhvendosën nga Azia e Vogël rreth lumit Struma quheshin Panët dmth, "zotërinj" Nga ky lum janë shtrirë deri në Atikë dhe vendin e quajtën Peonia. Ata e vazhduan rrugën e tyre nëpër Iliri dhe Panoni deri në Danub... Panët ose Peonët e përbënin një territor të madh  në të cilin  jetonin nën Nemanjiqët apo si njihej  edhe si Dardania dhe e cila  së bashku me tokat tjera e bënin edhe Turqinë e sotit ( Batakoviç) ”(E vërteta e kesaj mund të kuptohet vetëm në Kosovën e Jusuf Buxhovit)

Por serbet nuk kishin të ndalur me fantazime e tyre: "Serbalët apo Serbiqët , Serbët ose Tribalitae -t (Србаљи, или Србићи, Срби — Θρυβαλη, или Tribalitae ) , jetonin në të vetëquajturën të vjetrën   Serbali - Serbi- ose Tribali   dhe me të renë në të quajturën Shqipëri , Maqedoni , Bosne".  (Për mua gjërat këtu komplikohen pak, por ndonjëherë tjetër i sqarojmë: Tribalia, Dardania). Ku ishte qëllimi serb i këtij të bëri lëmsh të gjërave ?

Por jo vetëm atëherë, por edhe tani ja se çka shkruajnë: "Duke i analizuar (zbërthye) të gjitha rrethanat vihet në përfundim se politika turke e asaj kohe

(1900-1915) ndaj serbëve të krishterë ishte kriminale dhe dy fytyrëshe . Shihej qartë se turqit e kishin ”nijetin” (qëllimin”) që të gjithë katolikët e Shqipërisë  veriore dhe as aj të mesme t´i islamizoj dhe t´i dërgon në Kosovë  dhe Metohi. Qëllimi i fundit -terrorizimi i serbëve. Këtë nuk mund ta kryente se pse nuk e lejonin obligimet e saja ndaj botës; dhe kështu i ç’frytëzonte shqiptarët” (Rale Trifunoviç)”. 

Po qëllimin serb e shohim, nëse duam ta shohim në këta rreshta: "Romanokatolikët dhe Shqiptarët (?) me bekimin e Turqisë si dhe me lejen e heshtur të Vatikanit, kryenin tmerre dhe terror  të madh ndaj popullsisë ortodokse (mendohet serbe) duke filluar nga shek. i 17-të, mu atëherë kur filloi golgota e ynë (serbe) (Rale Trifunoviq) .” ( Gënjeshtra historike dhe diplomatike: kur turqi i favorizuan shqiptarët katolik ? )

I di Turqia këto shkrime? Po shqiptarët tanë, që shohin ende ëndrra anadollake, janë të vetëdijshëm për këto shkrime serbe? Haxhi Zeneli shkruan: "Historikisht Turqia ka bashkëpunuar me Serbinë kur kanë qenë në pyetje shqiptarët për ti asimiluar apo robëruar. Është për tu habitur kur shohim shkrime të ndryshme nga shqiptarët, se çfarë u kanë bërë okupuesit Osman shqiptarëve në shumë aspekte jetësore dhe disa nga ne shqiptarët injorojnë historinë e përgjakshme dhe po mundohemi ta zbusin okupimin e tyre ndaj tokave shqiptare".

 
Por këta bashkëpunonin ndër veti: është e vërtetë se si turqit e edhe serbët e kanë të njëjtën prejardhje, "Ne stepat e anës veriore te Detit të Zi në lashtësi jetonin fiset iraniane, te cilat u zhvendosen nga sulmi i hunëve përmes popujve turq që u dynden nga Azia e brendshme drejt perëndimit. Në veri te stepës shtrihet nga Karpatet deri në Ural, një zonë e madhe pyjore.. Stepa e uraleve është vendi nga erdhën serbët e fiset tjera sllave te zhvendosur nga hunët ne Ilirinë tonë (Gjon Vuksani )”.

Përvetësimet nuk kishin e as që kanë të ndalur, e mjerë kjo histori e jonë që aq pak po i dalim zot: Njëzet vjet pas Mark Milanit të Kuqëve, për Malësorët gjerësisht ka shkruar edhe etnografi Andrija Joviqeviç (1870- 1939), duke konstatuar që në Malësi, së pari pa dyshim kanë jetuar edhe Serbët. Këtë e tregon edhe prania e madhe e kishëzave dhe varrezave  të tipit ortodoks, si dhe mbishkrime serbe që kanë mbetur edhe sot... Në kohën e depërtimit serb në Shqipërinë Veriore, këto anë ishin të banuara nga serbët.  ?????

(Dy gjëra për tu veçuar: Hyrja ne Shqipërinë Verore (Malësi) pra s ´kishte Mal të Zi Cërna Gora ) dhe e dyta kur thotë kur depërtuan serbët, kishte vetëm serb?) Sipas Trifunoviçit: "Në Ballëzi në Koplik, ipeshkvi katolik i ankohej  arkipeshkvisësë Tivarit se peshkopata e tij ishte mbushur me shkizmatik (Triunoviç Andrija: Malesija,1976)

Por vetvetiu ngritet pyetja se kush ishin shkimatikët ? 

Ja se çka thot Jovan Cvijiçi: "Fiset e Malësorëve në luginën e Bjeshkëve të Nemura në mes të Shkodrës dhe Metohisë (dukagjinit fxh) janë kryesisht me prejardhje serbo-shqiptare, por ka edhe grupe malesorësh të besimit katolik të cilët e morën besim Islamik, ose që u përzien me serbët dhe e korrën gjuhën serbe që si duket që në atë kohë edhe mund të ishte gjuha e tyre amë". Jo këta nuk janë në veti !

Po mjerë ne që humbim kohë me pazarllëqe turko-arabe dhe  të tjerët shkruajnë histori; në bashkëpunim kuptohet.

Fahri Xharra, 

Gjakovë