Bulevard dhe JO ➛“Pedonale” (etimologji)

Bulevard dhe JO ➛ “Pedonale”

Në të gjitha rastet sidomos vitet e fundit dëgjojmë gjithandej në  raste përgëzimesh mbi çeljen e “Pedonaleve” ➛Bulevardeve në shumë qytete të Shqipërisë, veçse jo në gjuhën e saj – Jo!

Përse?

Përse ndodh kështu? Madje ka një vendim qeverie që gjuha shqipe të ruajë standarte në ambjentet zyrtare dhe aq më shumë nga pushtetarë, kuvendarë, drejtorë e sekretarë ... ?!

Gjuha shqipe fjalori i saj na ofron:

BARES jokal. bised.

1.     Eci; lëviz nga një vend në një tjetër: Bares poshtë e lart. 
2. Shëtit; endem poshtë e përpjetë, bredh. Kam baritur gjithë vendin. Baret nëpër botë. 
3... - Barita e m'u zu fryma. 
4. kal. Shëtit një vend; shëtit dikë nëpër një vend. Barita gjithë Shqipërinë. E bariti nëpër Tiranë.

Në të bukurën gjuhë shqipe hyjnore sigurisht ajo; Femra –Amë kur ngelet; shtat/zanë (shtatzënë) quhet ndryshe: Eshtë me “Bar”, pra është e ngarkuar “baret” “m'bart”mer me vete bashkë “barën” e saj.

Fjala “bari – çoban” ka po të njëjtin kuptim: Ai që “baret” pas/tyre –“PASTOR”

Po “udha” në të vjetrën shipe a nuk quhej dhe ende quhet: UL = ULL –UDHE ➛Udhë/ecës – Udhëheqës, Udhise, apo Ulikse. Etj.

Theksuar vazhdimisht; dialektet e gjuhës shqipe-perla gjithandej, ashtu si ajo Gege, këtë herë na vjen në ndihmë “devollishtja” (Bilisht – Korçë) ku ende sot në vend të parafjalës kallzore “në” përdorin fjalën shqipe; “B'- bë” : Bë shpi (në shtëpi) b’arë, b’ lumë, b’ullë – b’udhë➛baret.

Mjaftueshëm  pas kësaj kemi: B’ulle-bart =Bulevard (b = v)

I drejtohemi sërish fjalorit të gjuhës sonë amëtare:

BULEVARD m.

1.     Rrugë e gjerë, e shtruar e me këmbësore, zakonisht me drurë anash a në mes, që përshkon pjesën qendrore ose lagjet kryesore të qyteteve të mëdha; shëtitore. Bulevardi i madh. Bulevardi «Dëshmorët e Kombit». Shëtit në bulevard. Bredh bulevardeve, etj.

Mili Butka@Gjuha Shqipe

#Aleksander Hasanas#