Ne duam të bëjmë një komb
shqiptar, dhe për këtë punë kemi nevojë për bashkim të të gjitha pakicave të
Shqipërisë me shumicën shqiptare. As që mund, një shqiptar që duket sot për sot
i kulluar, të lëvdohet se 1000 a 2000 vjet më parë, fëmijëria e tij ish
shqiptare. Ndofta po, ndofta jo. S’mund të hipim gjer te Adami a gjer te
protistet e profesorit Haeckel. Si ka mijëra e mijëra shqiptarë të sllavizuar,
ashtu ka pasur prej racash të tjera të tretur në racën shqipe. (F. Konica -
Vepra 3, f. 136).
Ta dini se ne në sy të
Evropës së qytetëruar, jemi të prapambetur, dhe asgjë më shumë; ca na shajnë,
ca na përqeshin, ca të pakëve u vjen keq. Hiqni dorë ju them, se u bëmë palaçot
e dheut. Heshtni, shtrohuni, bashkohuni. Udha që shpie në nder, në liri e në
shpëtim, nuk është e shtruar me lule, po me ferra; kush arrin në kulm, arrin i
grisur, i djersitur, i përgjakur; dhe kur arrin në kulm, bie i vdekur nga të
lodhurit, por me vetëdijen që i hapi një udhë të re popullit. (F. Konica -
Vepra, SH.B. N. Frashëri, f. 213)
No comments:
Post a Comment