“Toka”
sipas mitologjisë së hershme në gjuhën e pellazgut të parë
Toka –"tok"– e Gjitha – bashkësi-⊕-Dhe. - @
- Etimologji.
Toka- është planeti i
tretë i sistemit diellor, mendohet të jetë rreth 4,55
Miliard vjet e vjetër, dhe i vetmi planet në sistemin tonë diellor ku
është zhvilluar jeta, mendohet gjithashtu se krijmi i tokës erdhi si rezultat i
ngjarjeve që pasuan Big Bang-un. Sipas kësaj hipoteze, një yll i stërmadh,
shpërtheu dhe u nda në një pafundësi copash të cilat më pas krijuan galaktikat,
dhe sistemet diellore. Në këtë formë u krijua dhe sistemi ynë diellor, nga
një grumbullim pluhuri e copash, të cilat duke u sjellë rrotull vetës
krijuan Diellin dhe planetët e sistemit të tij.
"Toka" sipas mitologjisë së hershme në
gjuhën e pellazgut të parë vjen nga emri i perëndeshës; Gæa-Gêia, ndërsa
ang; Earth, dhe latin; Terra - Simbolika astronomike e tokës
përbëhet nga një kryq - plus i rrethuar, Unicode: ⊕ ose një variant tjetër vë
kryqin mbi rrethin (ð)
Pra “Toka” është një pështjellim materiesh inerte të forta nga
gjuha shqipe: “Lith-lidhje” (litosferë me një
trashësi deri 200 km) e cila mbështillet prej atmosferës, nga sipërfaqja e
oqeanike dhe kontinentale.
Ajo ndahet në disa shtresa deri në qëndrën e saj të brumtë
[boshe?], por ajo që dua të permend këtu është shtresa e saj e parë ➺ m’biTë =Dhe, e cila në
gjuhën shkencore quhet “Pedosfera” – pra kemi të bejmë përsëri me gjuhën shqipe
mbshtjellsja e saj kryesisht e imët, e punueshme (çapi i tokës) quhet:
“Dhe” m’biTë +sferë = Pedhosfera.
Vet simboli me i hershëm gjendur i gdhendur edhe, në mbishkrime të
ndryshme i cili përfaqëson “Tokën” flet shumë, siç dihet ky simbol në fillimet
e para të saja ka patur formën e një drejtkëndëshi me një vijë ndarëse në mes: ⌹ = Tokë, kuptimplote kjo edhe në
shkronjën pellazge pasardhëse simboli i sipërpërmndur ‘Θ’ - unicodi; ⊕ =
Tokë.
Tek në asnjë gjuhë tjetër e folur mbi këtë; Dhe-tok-tokë,
nuk mundet të marë dhe të ketë këtë kuptim paralel me mitologjinë e hershme ku
“Toka” quhet; Gëia- gjëja e Gjitha, (γη, gi) por edhe nga
sdudimet shkencore duke patur parasysh se “Toka” u krijua nga, as/gjëja thjesht;
pështjellim i grimcave të rënda, të cilat u grumbulluan rreth; pi – er’ –
(sfer) në një trup të vetëm lidhur fort grumbull➺ tok = Tokë
1. Bashkë, grumbull a grup, të gjithë së bashku, të gjithë në
një vend. Ecnin (rrinin) tok. U bënë tok. U mblodhën tok.
2. Së bashku, bashkë me mua a me një tjetër. Erdhëm tok. Isha tok me të.
* Së toku së bashku, bashkërisht.
* Së toku së bashku, bashkërisht.
Një
shembull tjetër mjaftë i qartë kemi fjalën Tokëz (⌹) (në gjuhën shqipe e cila vendoset në krye të rripit
dhe shërben të lidhim trupin mesin robet “tok” pas vetes – kjo është
tokëza:
Mbërthecke prej metali, prej briri, prej druri a prej ndonjë lënde tjetër,
e rrumbullakët a katrore,
zakonisht me një gjuhëz në mes, (⌹Θ) që qepet në fund të një rripi, të një brezi,
në kapakun e një çante etj. dhe që shërben për t'a mbajtur atë të mbërthyer a
të mbyllur. Tokëz ari (argjendi). Tokëza e rripit (e çantës). Mbërtheu
(zbërtheu) tokëzën.
Akoma edhe me specifike vjen tjetra fjalë e gjuhës së vjetër
shqipe fjala: Dhe = Tokë
E pra në gjuhën shqipe fjala “plus”(+) simbol ky tek numrat,
numëroret në; A’rit miTë-Arithmetikë, ajo që tregon;
ritje–zhvillim–mbledhje, ky simbol (+) pra në gjuhën shqipe quhet: “Dhe” (edhe)
psh: 4+4 lexohet katër dhe katër, e njëjtë kjo me të njëjtën
vlerë edhe në gjuhësi ajo vjen si, lidhëse; -“dhe, edhe”.
DHE I lidh.
1. Përdoret për të lidhur dy gjymtyrë fjalie të një
fare ose dy fjali të bashkërenditura këpujore a shtuese;
e. Punëtorë dhe fshatarë. Burra dhe gra. Të rinj dhe të reja. Pleq dhe fëmijë
EDHE II lidh.
1. Përdoret për të lidhur
dy gjymtyrë fjalie të një fare ose dy fjali të bashkërenditura këpujore a
shtuese; e, edhe. Nxënësit edhe mësuesit. Punojmë edhe mësojmë. Lexoj edhe
dëgjoj. Ia them edhe s'ia them. E bën edhe s'e bën.
Ky
është; Dheu – Dhe, mble/dhje, lidhje, tok = “Tok-Toka”, pështjellim, grumbull;
i/e thatë, “Ter” dhe jo “laga e lagët” por edhe e; errët
–Terr ashtu si në «latinisht»
- Terr = Tokë dhe e Tëra, e Gjitha – Gji (e zezë e
errët) – greqisht; Γη, Gi = Tokë... njëjtë tek gjuha angleze ku
shkruhet "earth" por shqiptohet; Eærth; eêrth; e errët, e
t'errët e thatë, (terren) e tëra - ET.
Qartësojmë;
Një “set” është një e Tëra - (⊡⊙), ashtë një ⊕, T, pra kemi; A'T, ET, set, komplet ☒ dhe
dy eT➺□□=TeT (tet a tet = kokë më kokë)
“Et”
ka kuptimin e një “lidhjeje” materie apo abstrakte, ashtu si toka;⊕(AT) e një “gjëje” të çfardo lloji, themi:
ke gjëkafshë, për të
thënë, njëjtë: ke gjëkafshë
për të ngrënë, apo ke gjësendi
për të dhënë, etj si këto.
Këtu
shumë mirë mundemi të gjejme edhe fjalën: “ET=J/et” një lidhje e Re një lindje
e re; mbi T (⏊) ‘BiT'–Vita = Jetë.
Tek
gjuha shqipe gjejme sërish; Vit = kjo një set i plotë; 12 muajësh, një rreth i
plotë ky i Tokës rreth vetes dhe Diellit për ⁓365 ditë.
Kjo
është toka një; AT, (zot) atdhe, dhe një; Et [lidhje (gjë)], kur ngjitemi në
mal ne themi; u ngjita për Pi/Et, dhe e njejta kur zbresim; T/At-Pi/Et.
Pra
“Et” në këte rast del
“AT”
kjo fjalë e lashtë shqipe mbi të cilën janë fjalëformuar gjithë emërtimet tek
gjuhët europiane që do të thotë; bab’, baba – Patera, në shqip; At ose
Et, kanë të njëjtën vlerë prej të cilave kuptojmë kryesisht fjalën: AT = Zot;
sepse babai konsidrohej një “Zot” i pari prijësi i familjes së vet, e ndërsa
gjyshi quhej; T’at-madh. Mbiemri
në gjuhën «greke» quhet “Epitet” fjalë kjo që do të thotë emri; mbi të Et.
Së
fundi shikoni numrin; “Dhjet” në të gjitha gjuhët IE, ajo do ju jap kuptimin;
Διετ = duos Ø Shqip:
- Dhiet, Dhjetë.
Ø Latin:
- Decem.
Ø Greek:
- Déka.
Ø Sllav. – Deset.
Ø Ang: – Ten.
(⌹) = Dhe, tokë
Simboli tjetër unicod i tokës kemi pikërisht shenjën; (ð) simbol i pastwr ky i një mbështjellje
mbledhjeje; (+), ð = dhe, edhe, lidhje-deri nw krijimin e
plotë të saj = "Tok", @ -ET- pra; në cilën
gjuhë tjetër përveç shqipes fjala: "Tokë" ka kuptimin baraz; Tokë (bashkësi)?
Aleksandër Hasanas
--------------------------------------------------------------------------------------
No comments:
Post a Comment